1 โครินธ์ 13:
4-7
“ความรักนั้นก็อดทนนาน และกระทำคุณให้ ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว
ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่คิดเห็นแก่ตนฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด
ไม่ชื่นชมยินดีเมื่อมีการประพฤติผิด แต่ชื่นชมยินดีเมื่อประพฤติชอบ
ความรักทนได้ทุกอย่าง แม้ความผิดของคนอื่น และเชื่อในส่วนดีของเขาเสมอ
และมีความหวังอยู่เสมอ และทนต่อทุกอย่าง”
การเริ่มต้นทำอะไรก็ตาม
หากเริ่มต้นจากความรัก การให้ความรักซึ่งกันและกัน
ผลลัพธ์ที่ออกมาจะดีและสวยงามเสมอ และความรู้สึกของเราก็จะดีตาม
ไม่เป็นการรู้สึกแบบจำใจต้องทำ หากเป็นการจำใจต้องทำเราก็จะหาความสุขไม่ได้
ส่วนในตัวเราเองก็เช่นกัน ใช่ว่าจะต้องสร้างความทุกข์ให้ผู้อื่น
สร้างความลำบากใจให้ผู้อื่น แต่จะเอาแต่ความรัก การให้อภัยจากผู้อื่นตลอดเวลานั้น
เป็นไปไม่ได้ ใครๆ ก็อาจทำความผิดได้ แม้กระทั่งตัวเรา แต่ไม่ควรทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก
อย่าลืมให้ความรักต่อกัน และให้อภัยกัน ....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น